Met de groeiende populariteit van series zoals 'The good doctor' en 'Love on the spectrum', rijst de vraag: dragen deze programma's daadwerkelijk bij aan meer erkenning voor autisme, of kunnen ze juist schadelijk zijn? De meningen hierover zijn verdeeld, en het is belangrijk om de diverse perspectieven te begrijpen.
Veel kijkers van 'Love on the Spectrum' werden bijvoorbeeld betoverd door de liefdevolle momenten tussen de deelnemers, zoals Abbey en David die kusten op een heuveltop in Afrika, of Tanner en een verlegen Kate die een kapotte paraplu deelden in de regen. Voor sommigen kan deze serie een gevoel van empathie opwekken en interesse wekken in meer liefdesverhalen van mensen op het spectrum.
Echter, niet iedereen deelt dit enthousiasme. Sommige onderzoekers, waaronder Sandra Thom-Jones van de Universiteit van Wollongong, bekritiseren de manier waarop deelnemers worden gepresenteerd als schattig en ongewoon, wat hen kan reduceren tot een soort 'kijk eens naar deze bijzondere mensen'-fenomeen.
Aan de andere kant laat 'The Good Doctor' een andere kant van autisme zien, met een witte mannelijke hoofdrolspeler die een begaafde chirurg met autisme en savantsyndroom portretteert. Hoewel dit programma meer aandacht heeft gegenereerd voor neurodiversiteit, wordt toch maar een deel van het verhaal verteld, met eenzijdige focus op een bepaald type persoon met autisme.
Het is duidelijk dat hoewel deze series de aandacht vestigen op autisme, er behoefte is aan meer diversiteit in de verhalen en karakters die worden gepresenteerd. Er moet gestreefd worden naar een breder scala aan neurodiverse portretten, die recht doen aan de complexiteit en diversiteit van het autismespectrum.
Kortom, terwijl series over autisme een stap in de goede richting zijn voor bewustwording, is er nog veel werk te doen om een inclusieve en accurate representatie te bereiken. Laten we blijven streven naar meer diverse en respectvolle verhalen over autisme in de media.
Commentaires